MADONNA ULEGŁA POKUSIE? Rozmawia Janusz Kuśnierz

Categories:  Miesięcznik „Śląsk”, Rozmawia Janusz Kuśnierz, rozmowy o sztuce, wywiady

„ Czy według Pani lepiej być madonną czy też ulec pokusie?
– I jedno i drugie…”

MADONNA ULEGłA POKUSIE ?
Z Beatą Wąsowską rozmawia Janusz Kuśnierz.

Przeczytałem tekst, w którym stwierdzono: „ nie ulega presji przelotnych mód”. Czy ulega Pani jakimś innym modom, jeśli tak to jakim?
– Wszystko co znane i popularne to wydeptana ścieżka, dobrze wydeptana. Ja zaś zawsze iść muszę drogą nieprzetartą… Drogą czy ścieżką. Więc nie chodzę wydeptanymi drogami – ani w sztuce, ani w życiu prywatnym.

Czy ten rodzaj spaceru sprawia Pani przyjemność ?
– Ogromną… Przecież to fascynujące wchodzić w gąszcz nieznanych spraw, rozwiązywać je, szukać wyjścia…We wszystkim. Lubię odkrywać, nie powtarzać. Nie odtwarzać.

Proszę spojrzeć na tę kolorową reprodukcję obrazu… Proszę wymienić wielkich twórców lub równie wielkie kierunki malarstwa, które składają się na ten obraz.
– To moja praca – fizycznie i autorsko…

– Doskonale o tym wiem. Stąd ponawiam pytanie…
– Patrzyłam ostatnio na Chagalla…I wiem ilu ludziom on patronuje. Wszyscy wielcy …patronują. Artyści zawsze cytowali i kopiowali swoje prace. Akceptuję to dopóki dzieło mistrza prowadzi ich dalej. Czy ja mam swojego patrona? Nie wiem, na pewno nie poprzez świadomy wybór.

-Dlaczego?
– Fascynuje mnie wszystko to czym się zajmuję. Ponieważ, nie korzystam ze schematów
(co jest moją wielką wadą), mogę wciąż na nowo „odkrywać” świat. Poddaję się intuicji
i niezmiennie odnajduję we wszystkim co robię te same moje wady i te same zalety. Nie potrafię uciec od siebie, ale ten kto wie czego chce i czego nie chce, kto zna swoje możliwości i niemożliwości nie musi tego robić.

– Nie musi?
– Nie. Niedawno zdałam sobie sprawę z trwałości tego co robię. Aby być wierną sobie nie mogę udawać kogoś kim nie jestem. Nie powinnam uciekać od siebie lecz się poznawać.
Co jest wartością intelektualną moich obrazów? …Zaczynam od totalnego chaosu, bezładu palety…
a nie od rozważań intelektualnych. Te pozostawiam odbiorcy moich prac. Kiedyś starałam się przedstawiać moje problemy, odwieczne ludzkie lęki. Utrwalone w ten sposób pozostawały ze mną na zawsze.

– „Każda myśl jest w jej odczuciu wtórna wobec natury”. To podobno Pani myśl. Co znaczy określenie „wtórna”.
– Człowiek jest elementem natury. Każdy wytwór człowieka, choć będzie istnieć samodzielnie, nadal pozostanie jedynie dziełem człowieka a nie elementem natury. Dlatego w swojej pracy artystycznej nie rywalizuję z naturą, naśladując jej obraz, lecz poddaję się jej mając nadzieję, że kiedyś uda mi się do niej zbliżyć.

– Cóż więc chce mi Pani pokazać? Tylko siebie?
– Tak.

– Czy sądzi Pani, że mnie to interesuje?
– Nie obchodzi mnie to… Mówię jestem. To wszystko. Rozsądek podpowiada mi, że należy robić swoje – po swojemu. Ocenę pozostawiam czasowi, sobie możliwość wyboru drogi.

– A czego chciałaby Pani spróbować?
– Jeszcze nie wiem. Nie marzę. Próbuję gonić marzenia z głęboką wiarą w sukces. Kiedy głośno wyrażam tę wiarę otoczenie traktuje moje słowa jak irracjonalny bełkot.

– Jest tak wiele kobiet w pani twórczości. Kim jest kobieta w tym co pani tworzy?
– Jest mną. Jest nieznajomą. Jest pretekstem do namalowania obrazu.

-Cóż więc znaczy określenie Pani kobiet jako” uległe pokusie madonny”? Czy według Pani lepiej być madonną czy też ulec pokusie?
– I jedno i drugie… Każdy odpowiada za własny wybór.

– Jest Pani zadziwiająco szczera?
– Nie lubię oszukiwać innych i zawsze jestem szczera wobec siebie. Oczywiście, wiem, iż mówiąc
o sobie nie zawsze należy być szczerym.

– Tym razem jednak proszę o wyjątkową szczerość. Jak ocenia Pani wartość tego co pani tworzy w stosunku do cen otrzymywanych za obrazy i zainteresowania nabywców?
– Trudno odpowiedzieć na to pytanie. Jeszcze trudniej jednym zdaniem. Ani wartość rynkowa obrazu ani upodobania nabywców nie mówią nic o wartości artystycznej dzieła. Dowodzą jedynie popularności artysty, wynikającej nierzadko z talentów pozaartystycznych twórcy lub jego marszanda; ze zdolności uwodzenia publiczności czy panującej mody. Dlatego staram się pamiętać, że prawdziwe wartości mogą pozostawać poza rynkiem. Stąd nie jest on moim głównym celem i chociaż nie ulegam jego naciskom, jak każdy idę czasem na kompromis aby przetrwać.

– Dziękuję za rozmowę

Miesięcznik „Śląsk” 8/98
#
JanuszKuśnierz #MalarstwoBeatyWąsowskiej #MiesięcznikŚląsk #rozmowyOsztuce

Tags: , , , , ,

Comments are closed.